Bws d-f 12
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Bws d-f 12
แค่อยากให้มาคุยกัน
คำที่จะค้นหา
Display results as :
ตอบ
หัวข้อ
Advanced Search
Bws d-f 12
::
คุยกันสบายๆสไตล์12จ้า
พ่อคำ...คำเดียวที่มีค่าที่สุด
ผู้ตั้ง
ข้อความ
Adminนิsuาม
Admin
จำนวนข้อความ
:
50
Join date
:
12/12/2009
เรื่อง: พ่อคำ...คำเดียวที่มีค่าที่สุด
Sat May 29, 2010 11:18 am
img]
พ่อหลวงทรงร้องไห้
เมื่อวันที่ 8 มีนา ที่ผ่านมาผมได้ไปงานที่โรงเรียน
เหมือนเช่นทุกปีตอนกลับเดินมาตามตึกยาวเพื่อจะกลับมาทางประตูด้านเพาะช่าง ยังไม่ถึงบริเวณ
ศาลหลวงพ่อปู่ พบอาจารย์ท่านหนึ่งนั่งอยู่
จำได้ว่าเป็นอาจารย์สุธี ท่านเกษียณไปแล้ว ไม่รู้คุณรู้จักรึเปล่า
กราบอาจารย์ท่านแล้ว สังเกตุเห็นว่า
อาจารย์กำลังร้องไห้อยู่ ท่านบอก เพิ่งได้พบกับรุ่นพี่ที่มาในงาน
รุ่นที่เท่าไหร่ก็ไม่ได้ถามท่าน เป็นนายทหารราชองครักษ์ชั้นผู้ใหญ่
เค้าเล่าให้ท่านอาจารย์ฟังว่า
**** ในหลวงทรงร้องไห้…ให้เห็นบ่อย ****
'ทรงพระทัยที่บ้านเมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ'
ผมอยากจะตอบท่านอาจารย์ไปว่า คงไม่หรอกครับ
ถ้าคนไทย รู้จำคำว่าว่า'หน้าที่'มากกว่า'สิทธิ'
เราเคยชินกับการเป็น..ผู้รับ....
จากคนคนหนึ่งที่เกิดมาเป็น..ผู้ให้...ให้มาตลอด
เคยชินจนลืมไปว่า วันนี้ถึงเวลาแล้วรึยังที่
เราควรจะผู้ให้แก่พระองค์ท่านบ้าง...
ผมลาท่านอาจารย์เรียบร้อย กลับไปตามตึกยาว
ไปไหว้ พระผู้ให้กำเนิดโรงเรียน อธิฐาษ...
ขอให้พระองค์ท่านช่วยคุ้มครองให้หลานท่านทรงมีแต่ความสุข..
ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรง...เพียงแค่ไม่อยากได้ยินว่า
…....ในหลวงทรงร้องไห้…….
ความสุขของพระมหากษัตริย์พระราชาที่ทรงเหน็ดเหนื่อย
เพื่อลูกๆของพระองค์มาตลอด 60 กว่าปี
หนึ่งปีที่ผ่านมาเราใส่เสื้อเหลืองเราใส่สายรัดข้อมือสีเหลือง
อย่างปลื้มปิติ คนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ
หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมเพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพียงไม่กี่นาทีวันนั้น
ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธาในระบบการปกครอง
โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข แต่เราได้แสดงให้โลกได้เห็นว่า
มีประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่งที่คนทั้งชาติยังซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์ จักรี และ พระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทย
(มีเพียงกบฏบางคน ซึ่งเป็นงูพิษใกล้ตัวที่ไม่คิดเช่นนั้น)
.....สิบสองปีที่ผ่านมา…
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนักด้วยโรคหัวใจ
เพราะทรงงานหนักเกินไปในขณะเดียวกัน สมเด็จพระราชชนนีเอง(สมเด็จย่า) ก็ทรงพระประชวรหนักอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราชเช่นกัน
เรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมพระราชชนนี ไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวาย พระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่ที่พระอุระ(หัวใจ) และในพระหัตถ์ มืออีกข้างหนึ่งทรงถือม้วนแผนที่กรุงเทพฯ เพราะน้ำกำลังท่วมกรุงอยู่ขณะนั้น
ยังจำกันได้ไหม?
...... 34 ปีที่ผ่านมา….
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516(สงครามประชาชน)
เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิดวิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุด
วันนั้น นิสิตนักศึกษาและประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาล เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้นตำรวจ ทหารยิงประชาชน ในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ เกิดกลียุคทุกหย่อมหญ้า ' คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง '
คืนนั้น สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสดจากพระราชวังสวนจิตรลดา
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกับคนไทยทุกคนว่า
'คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับพลัน'
และทุกอย่างก็สงบโดยฉับพลัน หลังจากนั้นไม่นาน
มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผมว่า 'เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆเดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?'
ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้นใจผมคิดถึงประโยคที่ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมชฯ ได้ให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ BBC ว่า พระองค์ทรงเป็น
'SOUL OF THENATION' หรือ'จิตวิญญาณของคนไทยทั้งชาติ' ยังจำกันได้ไหม?
แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่
เราสร้างค่านิยมผิดๆ ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่สุด(คนละโมบไม่รู้จักพอเพียงต่างหาก)
เราติดนิสัยโกงทุกครั้งที่มีโอกาสจากใคร
เราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงและอ้างแต่ 'สิทธิ
' แต่ลืมคำว่า 'หน้าที่' และจิตสำนึกที่ต้องตอบแทนต่อพ่อหลวงของเรา
เรากำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาคใต้
เราสร้าง 'กฎหมู่' ให้เหนือ 'กฎหมาย' เห็นแก่พวกพ้องกันเอง
เราเดินขบวนประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วย ซึ่งทำลายชาติบ้านเมืองและทำลายความรู้สึกของพระองค์ท่าน
เราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกันและทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่
เราเคยหยุดคิดกันบ้างไหมว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราจะทรงเสียพระทัยเพียงใด?
แล้วสิ่งที่เราทำไปในวันเฉลิมพระชนมพรรษาคืออะไร
การที่เราใส่เสื้อเหลือง สายรัดข้อมือ ที่ว่าLong life The King
เราทำเพื่ออะไร มันเป็นแค่ผักชีโรยหน้าที่จะแสดงให้โลกเห็นว่า
คุณรักพระมหากษัตริย์เพียงใดเท่านั้นนะเหรอ
80 ชันษาของพระองค์ท่าน หากเปรียบกับคนธรรมดา
ก็สมควรที่จะได้พักเต็มที่ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษ
ไม่สมควรที่จะตรากตรำทำงานหนัก แต่กลับเป็นว่า
ในปีที่ครบ 80 ชันษาของพระองค์ ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ทรงต้องอยู่ภายใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์
พระองค์ต้องรับทุกข์ของคนไทยทั้งชาติ
ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้
ไม่ใช่จะประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตสวยงาม
แห่ล้อม ด้วยข้าราชบริพาร
หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือ
เมื่อประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกัน
รู้จักความ พอเพียง และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง
แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?
หรือนี่คือการแสดงความกตัญญูเวทีต่อพระมหากษัตริย์ของเรา
ต่อพระราชาที่ทรงเหนื่อยที่สุดในโลกมาโดยตลอด
มันสมควรแล้วหรอครับที่เราทำกันแบบนี้ T^T…
>>>ถ้ารักในหลวงรักประเทศของเราก็ส่งต่อไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงเวลาที่ต้องตอบแทนคุณแผ่นดิน ตอบแทนพระคุณพ่อหลวงของเราแล้ว < < < <
Like
Dislike
พ่อคำ...คำเดียวที่มีค่าที่สุด
หน้า
1
จาก
1
Permissions in this forum:
คุณ
ไม่สามารถ
พิมพ์ตอบ
Bws d-f 12
::
คุยกันสบายๆสไตล์12จ้า
Bws d-f 12
::
คุยกันสบายๆสไตล์12จ้า
ไปที่:
เลือก forum
|
|--คุยกันสบายๆสไตล์12จ้า
|--Anime-Manga SpoileR !! ZONE
|--TV Movies & Music ZONE
|--Gamer's MultiMedia & IT ZONE
|--CG-Picture Gallery Room & Fiction Board
|--Tip & Technical Board
|--Information
|--ใครต้องการคำปรึกษาเรื่องฝรั่งเศษ-เยอรมันห้องนี้